Dé markt van Amsterdam is de Albert Cuyp markt, gestationeerd in één van de gezelligste buurt van Amsterdam (oud zuid). Voor een nieuw naaiproject van mijzelf struinde ik vorige week de markt over op zoek naar stofjes. In de straat van de markt zit namelijk een super winkeltje met geweldige stofjes (samen met nog 10 andere stoffenwinkels, maar deze is de beste).
Als ik in de tram naar de markt zit wordt ik altijd helemaal opgewekt. Yes, ik ga vandaag naar de Albert Cuyp, denk in dan. Als je de markt op komt aan de achterzijde is het eerste wat ik zie de heerlijke frites kraam (nee, ik heb niks genomen). Daarna springen de kraampjes met kleurlijke cheap ass, vormloze kleding in het oog. Met die kleding was ik vroeger overigens meer dan tevreden, maar nu ben ik toch iets minder gecharmeerd van de teksten: bitch en sexy. Er zijn ook tig kraampjes waar ze zo'n 1001 (hoeveel het er echt zijn weet ik niet) sloten verkopen. Erg handig in Amsterdam. Ben je nog op zoek naar verzorgingsproducten voor een mooi prijsje? hier heb je ze. Ook voor de spirituele, zwevende Amsterdammer is er wat te vinden: wierook en dromenvangers zijn namelijk er genoeg.
Het komt er op neer dat de markt een hoop crap verkoopt. Maar wanneer gij zoekt, zult gij vinden! Zo hebben ze hier reuze zomerhandoeken, waarvan er hier drie in huis liggen, wachtend op de eerste warme zomerstralen. De eerder genoemde stoffenwinkel kom ik al sinds mijn eigen heugenis. Mijn maan&sterren-gordijnen bijvoorbeeld, die zaterdag na tien jaar dienstverlening zijn vervangen, komen van dezelfde winkel. De stof voor badcapejes, die mijn moeder traditiegetrouw bij elke nieuwe baby maakt, komt ook van die winkel. Op de markt vind je ook, zoals op elke goede markt, heeeuurlijke warme stroopwafels en ook, zoals op elke markt, is er een punt op de markt waar je niet kan ontkomen aan de visgeur. Maar voor een goede haring moet je toch ook echt naar deze markt, schjint (bekentenis: ik heb nog nooit haring gegeten).
Wat is er nou anders aan deze markt dan alle anderen? Is het het standbeeld van André Hazes, de Amsterdammers zelf die mee struinen, de mensen achter de kraampjes die met duidelijk Amsterdams accent hun stembanden kapot schreeuwen, de buurt waar alom gezelligheid heerst of de zingende zwerver die een avondmaal probeert te verdienen?
Of is het stiekem niet de markt, maar de herinneringen die de markt speciaal maken? Waarschijnlijk is het een combinatie van beiden. Wel weet ik dat ik met een meer dan tevreden gevoel de markt verliet, samen met een plasticzak voor stofjes waar ik mee aan de slag kon. Op mijn Carry uit Sex&theCity manier sprong ik bescheiden en niet opvallend de stoep af. (met hoge hakken de stoep af springen en dan sexy met je ene voet omhoog, lief glimlachen en je hoofd schuin houden) .
Eén tip: ga niet op zaterdag middag, je wort GEK!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten