Met een lang gezicht door die verdomde regen stond ik gisteren in het bushokje op de bus te wachten (eigenlijk best logisch, daar zijn ze voor hè, die bushokjes). Een groepje Surinaamse jongens kwamen er ook bij staan. Na wat onverstaanbaar gemompel van hun kant kwam een van hun toch naar mij toe.
"Mag ik je wat vragen?" zei de jongen met de gangsta ketting.
"Welke afkomst heeft je bil?", kwam er vrij onverstaanbaar uit zijn mond. Ik had geen idee wat hij zei, maar dacht wel dat ik het woord 'bil' herkende.
"Welke afkomst heeft je bil?", zei de jongen nu duidelijk en met een glimlach. Ik zag zijn gouden tand glimmen.
"Tsss, ja dagggggg", zei ik met een ongeloofwaardige blik naar de jongen, zo eentje van: dit-kan-je-toch-niet-menen, maar van binnen kon ik er stiekem wel om lachen. Blijkbaar had de jongen dat door.
"Je lacht, maar ik meen het" zei hij ineens bloedserieus.
Ik liep weg en liet de jongens achter met een nieuw mysterie.
"Alsjeblieft, zeg het nou. Surinaams? Braziliaans?", zeiden ze vol wanhoop. Het leek wel alsof de wereld er van af hing. Maar ik hield stuk bij voet en stapte snel de bus in.
Ik weet nog steeds niet of ik nou blij of diep treurig moet worden van deze opmerking. Leuk dat zij het zo geweldig vinden, maar het feit dat hij deze opmerking maakte zegt genoeg voor mij. D.I.E.E.T!!! Maar je kan het ook zo zien: als ik ooit mocht vallen op het type 'gangsta' , dan zit ik tenminste gebakken en hoef ik nooit meer op dieet! Hallelujah!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten