vrijdag 22 februari 2008

De Verleiding

Na een nacht van drie uur slaap ging ik donderdag gezellig bijkletsen met mijn nicht. Winkelen kwam er natuurlijk ook aan te pas. Ik kwam in de o'neill winkel terecht. En laat ik nou net verkikkerd zijn op dat merk. Minder is dat het niet het meest goedkope merk is. Toen ik zag dat ze mutjes hadden voor 9.99 (doe dan gewoon tien euro toch?) was ik des te verrast! Het deed er natuurlijk niet toe dat ik een paar dagen daarvoor al een mutsje voor het skiën had gekocht. Deze was veel en veel leuker. Het deed er ook niet toe had ik een soort van blut was, dan maar geen eten vanavond. Met een tevreden gezicht stond ik bij de kassa.



"Ik wil deze graag."
"Dat is 24 euro mevrouw", zei de vriendelijke verkoper.
"Oh, maar er zat een kaartje aan vast wat zei dat ie negen-euro-en-negen-en-negting-cent was."

Ik keek beteuterd, tuitte mijn lippen en glimlachte lief. Ik geloof dat ze mijn tactiek meten doorhadden.
"Sorry, maar we kunnen er echt niks van maken. Als u een klantenkaart heeft krijgt u wel 1 euro korting." Yes, e-e-n euro!

De andere verkoper had door dat ik afgleed en haalde alles uit de kast.
"Ik zat net naar je te kijken en zag dat deze je wel heeeeeel-erg-leuk stond. Echt helemaal voor jou gemaakt. Ja echt, ik zag het helemaal."

"Jaa, daggggggggg. Dat zeg je vast tegen iedereen", grapte ik.
"Nee hoor, ik ben echt heel eerlijk. Want anders kom je terug omdat je er thuis achter kwam dat het je helemaal niet leuk stond." Hmmm, die gast heeft erg veel vertrouwen in zijn eigen charmes. Tssss, zomaar denken dat je mensen lelijke mutsjes zou kunnen verkopen.

"Pleassseeeeeeeee kan je er echt niet negen-euro-en-negen-en-negentig-cent van maken?" smeekte ik met nog meer getuitte lippen. Niet dus.

De verkoper glimlachte nog eens lief en zei nog maar een keer dat de kleur mij echt heel leuk stond. Wat moet ik hier nou mee, dacht ik. Hoe kan ik nou nog weigeren als hij zegt dat dit mutsje mij heeeel-erg-leuk staat? Niet dus. Vierentwintig euro (ohnee, ik kreeg de 1 euro korting) armer stond ik buiten.

"Hij was je met je aan het flirten", grapte mijn nicht. Ja, daar kan ik dan weer mee thuis komen. Pfff, hij flirte met mij, daar wordt ik niet minder arm van. Voortaan ga ik pas de o'neill winkel in als er geen leuke verkopers zijn.

Maar even later zag ik het eigenlijk allemaal weer heel positief in. Ik had sjans én ik had een geweldig, leuk mutsje! Dat is nog eens shoppen zonder schuldgevoel

Geen opmerkingen: