maandag 30 juni 2008

Room Eleven

Wat ga je doen als je vakantie hebt?

Heerlijk genieten van de jazz band Room Eleven samen met Truus en Jolanda. Het was niet ver, wel 2 minunten lopen. Het werd gehouden in de oude Chocolade Fabriek, wat nu als cultureel centrum dient, op het binnenplaatsje. Erg knus en gezellig. Het was ontzettend leuk. Geweldige band die een ontzettend goede vibe uitstraalt en heerlijke muziek maakt!














Overleggen welk nummer ze als allllér laatste gaan doen.

Zucht..ik had nog een hoopje leuke foto's, maar er is iets irritants met onze losse harde schijf. Ik geloof dat ie het leuk vindt om foto's kapot te maken of niet meer te openen. Maar gelukkig bleef er wel wat leuks over om nog te kunne nagenieten.


zondag 22 juni 2008

Ik hou gewoon van een feestje

Ik had mijn verhaal eigenlijk al klaar, voor De Finale. Die we uiteraard zouden winnen. En nu weet ik niet wat ik met mijn verhaal moet. Misschien toch maar schrijven.

Wat ik wilde zeggen is dat voetbal zo geweldig is. Niet omdat het zo leuk is om 90 minuten naar zwetende mannen te kijken, maar vooral alles er omheen. De zo genoemde oranje koorts. De oranje koorts steeg ook mij naar het hoofd, heel hoog in mijn hoofd. Zo zat ik achter de naaimachine om een oranje rokje in elkaar te flansen (die zo lelijk is dat hij het daglicht nooit meer zal zien). En liep ik in de kroeg met een haringmutsje rond. Ik bedoel, een haringmutsje dragen, in het openbaar. Waar gaat het heen. En zucht, ik heb gewoon genoten van alle Hollandse meezingers, waar je mij over het algemeen niet echt warm voor krijgt. Schande is het.

Het is raar eigenlijk, heel raar. Horde mensen lopen rond in oranje outfits, zo fout, die zou je zelfs je oma niet laten dragen. En dan dat klappen. Klappen als een speler het veld verlaat, klappen als ze bijna scoren en klappen als de tegen partij net niet scoort. Dat is allemaal leuk als je in een echt stadion zit, maar in een kroeg, honderen kilometers van de wedstrijd vandaan, is het toch een beeeetje raar. Maar waarschijnlijk juich ik wel het hardst, dat geef ik zo toe, daar doe ik helemaal niet moeilijk over. Het werd zelfs zo raar dat ik tijdens het spelen van het Wilhelmus een traantje moest wegpikken. Ben ik zo een softie?

Het gaat dus niet om het aanmoedigen van onze Nederlandse soldaten? Nee, het gaat om het feestje er omheen, dat je zelf maakt. En goede feestje maak je nou eenmal met veel rare kleding, veel bier (ik kan geen bier meer zeggen), veel gespring en nu dus ook veel gejuich. Niks raars dus eigenlijk. Wij hollanders houden gewoon heel erg van een feestje. En het gaat natuurlijk ook om de spanning. De spanning dat je vergeet te ademen en op je hurken, met je handen in je mond naar het scherm staart. De spanning van een bijna goal of een echte goal. Zo van: ja, ja, ja, ja, oehhhhhhh of nog leuker: ja, ja, ja, ja, JAAAAAA.

En nu is ALLES voorbij.

ALLES

@#$%&*Grrrr!@#*%#

Guus Hiddink is op het moment niet mijn favoriete Nederlanders, misschien wel de minst favoriete. Ik had mij ZO ontzettend verheugd op volgende week. Want ik wilde gewoon meer van die oranje feestjes.

Enige voordeel: het alcohol gebruik gaat met sprongen naar beneden. Misschien dus nog goed voor de lijn.

zondag 15 juni 2008

I got Carried away

Zucht..... wat kan een film je gelukkig maken!

Kom net terug van de Amsterdam. We gingen naar Sex and the City.

Zucht...GEWELDIG!

Al maanden stond er in mijn agenda bij 12 juni heel groot: PREMIERE SATC en afgelopen dagen waren killing, want ik had pas zondag (dat zijn drie dagen!!!) tijd.

En weetje wat? Het was het wachten absoluut waard. Die recensies kloppen van geen kant!

I got Carried away!

Zucht...

En dan ga ik nu slapen, met een glimlach, een hele grote glimlach.

Ps. Later meer

maandag 9 juni 2008

Domme, domme Ballin

Ik waarschuw alvast: als u een hekel aan politiek heeft, stop dan nu met lezen, anders: veel lees plezier


Persoonlijk heb ik weinig problemen met de arrestatie van Gregorius Nekschot. Oké, het was niet zo aardig om met tien man het huis binnen te vallen en hem te bespringen. Maar het is ook niet zo een aardige man, die het een uitdaging vindt om cartoons te maken die zo beledigend mogelijk zijn. Die mag je wel wat harder aanpakken.

Wat ik vooral heel gek vind is dat de Minister van Justitie, Hirsch Ballin, instemde met de arrestatie. Het CDA is niet zo een grote fan van de vrijheid van meningsuiting. Eerst Balkende met het proces tegen Opinio en nu Hirsch Ballin die instemt met de arrestatie tegen Gregorius Nekschot. Ook stuurde Ballin recentelijk een brief naar de Tweede Kamer waarin hij schreef dat hij graag de wet op godslastering wil uitbreiden, waardoor je mensen als Gregorius Nekschot makkelijker kan vervolgen.

Meneer Ballin, in welke
grot heeft u geleefd?


Die sluwe Ballin dacht natuurlijk: ha, fijn, nu kan het OM eindelijk dat vervelende ventje oppakken en dan moet het maar eens voor eens en altijd afgelopen zijn met die rot cartoons. Domme, domme Ballin!

We leven in een mediacultuur man, dat weet toch iedereen. Al lange tijd –en nog extra na de dood van Theo van Gogh- is het vrije woord een gevoelig onderwerp voor veel Nederlanders, want we laten ons niet de kaas van ons brood eten. Nee, vechten zullen we voor onze vrijheden. Ik vraag u het volgende meneer Ballin: in welke grot heeft u geleefd dat u hier niet over heeft nagedacht?

Dus wat gebeurd er nu? Het merendeel van de Nederlanders valt keihard uit over de arrestatie van de “gerespecteerde” cartoonist. Wij Nederlands strijden als nooit te voren voor het vrije woord. Het is oorlog!

Voorvechter van het vrije woord Hans Teeuwen aangedaan en zegt in een interview met Geenstijl.tv dat het vrije woord nu verloren lijkt. Hansje is cool en iedereen schreeuwt met hem mee: jaaa, het vrije woord gaat verloren! Ook cartoonist Jos Collingnon sprak over moeilijkheden voor de toekomst ‘Moeilijkheden voor mij als cartoonist en voor alle andere Nederlanders voor wie de vrijheid van meningsuiting een voorwaarde voor hun werk is.’ Arme cabaretiers. Arme cartoonisten.

De minister zou als vader van twee kinderen moeten weten dat als je iets verbiedt, kinderen het juist doen. Zo werkt het niet alleen bij kinderen, maar ook bij volwassenen. Maar misschien heeft hij niet echt opgelet bij de opvoeding van zijn kinderen en was hij te druk met het spelen van beschermer der gelovigen.

De reacties die nu zijn ontstaan is precies het tegenovergestelde van wat Hirsch Ballin hoopte te bereiken. Wat dacht je dan? Dat we allemaal zouden juichen? Domme, domme Ballin!. Voorlopig kan je die uitbreiding van de wet op godslastering wel op je buik schrijven meneer!