zaterdag 26 april 2008

This is it, this is 11

(over de weg naar club 11, Amsterdam)

25 april, vrijdag. De avond dat we Tesja d’r verjaardag vierde in een knus restaurant met een Turks tapijtje over de vloer en vervolgens doormiddel van een tour door Amsterdam op weg naar club 11 gingen. Over de Nieuwmarkt en via een u-turn op het fietsenpad kwamen we, na precies een uur, onder 11 terecht. Wat we boven gekomen voor ons zagen was een afgelegen, verlaten en donker terrein. Dat zijn de beste plekken, hoop je dan maar.

Bij de voordeur stond een verdwaalde Hells Angels om te inspecteren. Ik keek in het rond of ik misschien een motor zag. Binnen gekomen zag ik een lange hal zonder ramen, vol gekladderd met kleurrijke graffitikunst en rare teksten die zeer waarschijnlijk een betekenis hadden, maar die mij iets te diepzinnig waren voor een vrijdag avond. Ik bleef mij afvragen of we echt niet misschien in een krakerspant of dergelijke waren beland en straks omringd zouden worden door langharige sjaakies met velgekleurde skinny jeans en dikke zwarte eyelijner rond hun ogen. Maar nee, we stapten de lift in met drie mannen van een iets wat andere genre: 30+, half lang haar, streepjes overhemd en bruin gelakte schoenen. Dit was misschien wel het raarste beeld wat ik ooit had gezien: een wederom vol met graffiti gespoten lift, die een minuut deed over elke verdieping en af en toe schokte, een oude stereo waar krakerige house muziek uit kwam en drie Amsterdamse ballen erbij. Hallelujah! Blijkbaar is het daarboven tres special was wat ik mij maar voor hield.

11 minuten later kwamen we aan op de juiste, ja mensen elfde, verdieping. Om mij heen zag ik nog steeds niets wat mij deed denken aan een uber vette club waar ik mij rot kon dansen als nooit te voren: ik zag alleen een ruimte die mij deed denken aan een verlaten kantoor, maar zodra we verder kwamen werd de muziek harder en het klakken van mij hakken zachter. Ik duwde de klapdeuren naar voren, hoorde de beat pompen en dacht bij mijzelf: this is it, this this is 11 en ik begon te dansen als nooit te voren.

Geen opmerkingen: