maandag 31 december 2007

Vriendinnetjes.

Ik las laatst in de krant dat het bleek dat mensen langer leven door het hebben van vrienden.

Ik denk dat ik een lang, lang en natuurlijk gelukkig leven zal hebben :)


Vorige week vrijdag had ik een super avond met vriendinnetje Mara. Die ik veels te lang niet had gezien, maar dat maakt niet uit, want zo gezellig als het is wanneer we met elkaar zijn, daar kan je weer een tijdje mee door. Het was verschikkelijk koud en ik had eigenelijk helemaal geen zin om de kou in de gaan. Maar na het vaste opmaak ritueel (mijn opmaak ritueel eigenlijk, Mara kijkt toe) gingen we op pad. De muziek in het ene café was te hard en het andere café was leeg, weining leuks dus. Ineens was daar een moment, dat ik merkte dat ik nog lang niet naar huis wilde (we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet). Echt, de gekheid sloeg weer als van ouds toe. Sarah en Mara, twee gekken met elkaar!!!



--------------------------------------------------------------------------------------------


Deze vrijdag had ik met andere vriendinnetjes plus mannelijke aanhang een tapas etentje bij Maiki. Iedereen had echt heerlijke hapjes gemaakt/gekocht of mama's aan het werk laten zetten hahah. Zalmrolletje, drumsticks, belegde tomaatjes, champignons gevuld met kaas, kleine quiches (die gewoon per stuk 3 euro waren, hoe durven ze). Er was natuurlijk veels te veel eten. En mijn tiramisu viel best goed in de smaak (ik had natuurlijk al tien keer gezegd dat het niet zo lekker, omdat ik het nog nooit had gemaakt, dat de lange vingers niet zacht waren geworden en dat ik te weinig ei had, dus ze moesten verplicht zeggen hoe lekker het wel niet was). De mannen schepte zelfs twee keer op.


Ik heb een paar jaar met deze meiden in de klas gezeten en nu zie ik ze natuurlijk niet meer vijf dagen per week, maar ik ben zo blij dat ik ze nog regelmatig spreek. Dat we zo af en toe van die avonden hebben, waar je buikpijn van het lachen heb, waar de flessen wijn leeg zijn voor je het door hebt en waar de geniaalste woordgrapjes over de tafel vliegen. Die avonden zijn echt goud waard voor mij. Ondertussen worden we allemaal ouder: scharrels gaan over in echte relaties en mijn eerste vriendin gaat ondertussen al samenwonen!! Ik ben zo blij voor haar (helemaal omdat ze het voor elkaar krijgt een schoenenkamer en een kledingkamer te krijgen). Voor je het weet, zijn we al weer klaar met onze studie. Ik hoop dat we dan nog steeds onze vertrouwde avonden hebben. Ik heb nu al weer zin in de volgende!



Na het eten hebben we gepokerd :)



Maar wel met op ladies way: roze kaartjes en roze spiek filtertjes....




Ahhh, het geluk van het innen van fiches is groot.







Geen opmerkingen: