Ik kijk altijd uit naar het oud&nieuw feest. Al lang van te voren vraag ik aan iedereen wat ze gaan doen om er verzekerd van te zijn dat je niet alleen over blijft. Want als mensen je vragen wat je gaat doen met oud&nieuw hoor je te kunnen antwoorden dat je naar een of ander hip feest gaat waar je veel te veel voor hebt betaald.
Dit jaar ging ik naar Amsterdam. Een droom die uitkomt (beetje overdreven, maar het klinkt leuk). En daarbij hoort een droom outfit. Op Internet had ik dé outfit gevonden. Maar helaas: uitverkocht. Na elke h&m binnen te zijn geweest die Amsterdam heeft, had ik het al opgegeven. Ik was ontroostbaar. Maar toen, ineens, totaal onverwachts, zag ik daar MIJN outfit hangen in Zaandam, de h&m bij uitstek waar ze niks hebben. Ruim een week heeft het shirtje bij het voeteneinde aan de kast gehangen. 's Nachts zei ik welterusten en in de ochtend was het eerste wat ik zag mijn over the top glitter shirtje.
En eergisteren mocht ik hem aan. Heel voorzichtig liet ik hem over mijn hoofd glijden, langs mijn gestijlde haren, om geen pajetje te verliezen. Zo gaat dat met droom outfits, die behandel je als een kindje. Een drama voor vertrek: ik had geen droom schoenen. Gestrest verliet ik het huis waar de schoenen door de hele huiskamer lagen. Maar, eenmaal aangekomen bij Maik liet ik vol trots mijn outfit zien.
In het café aan de Nieuwmarkt voelde ik mij een tikkeltje overdressed. Droom outfits zijn nou eenmaal niet gemaakt voor cafés. Maar glamour’s voelde ik mij wel. Al snel begonnen we aan onze eerst proost, en tweede, en derde, en ga zo maar door. Drank potjes met mannen zijn zwaar. Maar ik hield voet bij stuk en deed elke ronde braaf mee.
Vlak voor twaalven waggelde ik nog even naar de wc, waar een of ander travestiet -die er meer uit zag als een hoer die even pauze nam- brutaal tegen mij zei: "hé, jij bent ook in het rood." (op een manier van hey, jij ziet er net zo leuk uit als ik). ROOD?? nee echt, jij hebt lef. Mijn shirt heeft een glitterkleur, duh.
Hierna snelde ik mij met een boos gezicht naar buiten, waar overal door elkaar vuurwerk werd afgestoken en ik struikelde over iedereen en alles om mij heen. Om het nieuwjaar traditiegetrouw in te luiden (dit is eigenlijk helemaal geen traditie, maar een eerste keer. Laten we het vanaf nu een traditie noemen) heb ik een beetje mee gedaan met het sigaar roken. Iets wat ik niet als echte verrukking heb ervaren, maar ik voelde mij wel een echte femme fatale.
Anyway, tussen al het afstekende vuurwerk door liepen we naar Paradiso. Ik vind vuurwerk leuk, mooi, prachtig en nog veel meer, maar niet van dichtbij. Binnen kon ik een dansende Wacko Jacko op het podium aanschouwen, hapjes voor drie euro bestellen (belachelijk natuurlijk) en nog meer dansen. Om vijf uur ging mijn wekker van de vorige dag en realiseerde ik mij dat ik precies 24 uur op was. Ik vond het eigenlijk wel weer welletjes geweest.
Lopend naar de Dam vond ik dat de stad er wel erg rokerig uitzag. Het enige wat in mij opkwam was dat dit vast zou komen door al het vuurwerk wat was afstoken. Niet erg logisch eigenlijk. Dan zou er zoveel vuurwerk afgestoken moeten zijn, daar zou je een hele stad mee kunnen opblazen. Afijn, door vermoeidheid en alcohol kon ik dus niet echt meer helder denken.
Thuis aangekomen ben ik met kleding en al (maar wel zonder schoenen deze keer, netjes, netjes) in slaap ben gevallen. En werd ik de volgende dag wakker als een femme Kater.
Ohja, gelukkig nieuwjaar!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten