Ikkeee!
Dezelfde ik die (buiten Australie) nog nooit buiten Europa was geweest.
Ik die nog nooit in een niet-westers land was geweest.
Maar ik heb het er goed vanaf gebracht. Meer dan goed zelfs.
Na het zien van Thailand weet ik zeker dat ik meer wil zien van Azie.
Alleen nu nog niet, want nu geniet ik gewoon van thuis zijn en in september begin ik aan een nieuwe studie, waar ik erg veel zin in heb.
Nu doe ik leuke dingen met mijn vriendinnen.
Nu ga ik met mijn moeder 18 dagen naar Italie!
Maar afentoe.... dan denk ik terug aan Thailand. Aan dat kleine eilandje waar vrij weinig te beleven was. Waar ik werd gedwongen om gewoon niks te doen en waar ik trots was als een duif dat ik dit zo allemaal maar even deed, want geloof mij; er zijn meerdere momenten geweest waar ik mij pijnlijk afvroeg of deze chaotische en vergeetachtige Sarah dit allemaal wel zou kunnen. Ik denk niet dat ik de enige was die dat dacht. Maar dat is nu allemaal verleden tijd. En nu weet ik dat ik de wereld aan kan.
Op die momenten zou ik stiekem zo weer het vliegtuig inspringen.
(fotos genomen met een NIET-digitale camera...helaaasss).
Hier heb ik enkele dagen van mijn lunch en avond eten genoten. Samen met elke dag een andere fruitshake.
De gekke palboom die horizontaal over het water hing.
Meeeeeee! in het heeerlijke zeewater.
Kwalitatief erg minder.... Maar deze foto zegt heel veel voor mij.
Dit was het plekje waar ik elke ochtend mijn onbtij at.
Het plekje waar ik al schommeld van de zee, de palmbomen en de mensen genoot.
Dit was mijn eigen Bounty plekje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten