zaterdag 8 november 2008

Meria Mena in Paradiso

Dinsdag was ik met een vriendin naar het concert van Maria Mena in Paradiso. Een onwijs goede zangeres uit Noordwegen. Ik wilde haar al heel lang een keer zien, maar ze kwam maar niet en kwam maar niet. Nou, het was het wachten waard! Echt. Wauw. Wat concert en wat een persoon! Zo grappig is ze. Ja, je leest het goed: grappig. Tussen de liedjes door vertelde ze veel over de liedjes en haar leven, dat maakte het concert echt specialer.

*Normaal vind ik het nooit zo erg dat de foto's vrij klein zijn, maar deze keer vind ik het echt zonde. Je mist een deel. Misschien komt het omdat ze niet zo duidelijk zijn en het moeilijk is om haar gezicht goed te zien. Anyway mijn advies: klik even op de foto!








Het aupplaus wat echt oorverdovend. En terecht. Iemand zei dat ze in al die jaren tijd nog nooit zo een applaus had gehoord in Paradiso. Ik geloof dat ze er zelf ook helemaal door was overdonderd. Zo onzettend schattig stond ze daar op het podium. Te genieten van het moment. Een bijzonder meisje



Dit liedje heb ik ook gefilmd, maar ik gun jullie de volledige en ruisloze versie. Als ik het mij goed herinner heeft ze dit liedje geschreven toen haar vriendje ver weg in een ander land zat, voor hem. Het enige romantische wat ooit gedaan heeft was dit liedje schrijven. Het liedje gaat over de ontmoeting met hem. Hope you'll like it!

vrijdag 7 november 2008

Barcelona: we and the city





Het Kathedraal in de Gotische Wijk




Met in het midden een tuin, inclusief een dozijn ganzen!


Het muziekgebouw, jammer genoeg niet van binnen kunnen zien




Er loopt daar een geeeeeest!!


DE Sagrada Familia


Gek, bouwvakkers in een kathedraal. Veel bouwvakkers






Casa Vicens, helaas niet van binnen te zien. Maar wel heel mooi! Gek dat wij de enige toeristen waren die daar liepen.


The photoshoot!!!
Om de hoek bij ons appartement: een oud ziekenhuis binnenplaatsje.






Zus toen moeder aan boom hing: "Mam volgens mij lacht die meneer (die voorbij liep, maar niet op de foto te zien is) je uit!"
Desbetreffende Meneer: "Ja, heeeeel erg!"
:)
Hoi Hollanders in Barcelona!

Casa Battlo + Konijn


Casa Milo










Passage de Gracia, met ALLE luxe winkels(lees: onbetaalbaar. Duurste item in de etalage was een bondjasje van 6.800 euro). Hier de Chanel, met voor de ruiten mijn lieftallige zus als levende paspop


Colombus.
De hand schijnt in verhouding niet helemaal te kloppen. Uch, uch. Totaal niet geloof ik.



Winkelcentrum in de haven aan zee, met ons :)

Somewhere....Whe are out there...., but where?


Mooi moment. We hadden een lange dag achter de rug en we wilden nog even de Zara in en nog even snel die winkel in (waar ik een fantastische jas heb gekocht, al zeg ik het zelf), toen we naar buiten kwamen en muziek hoorde, spaanse muziek. Met een prachtig stel gitaristen. We wilden weg, want we waren echt gesloopt, maar we moesten kijken.
Ineens begonnen twee mensen te dansen. Niet gewoon te dansen, maar echt te dansen. Ze luisterden naar de muziek. Ze dansen zoals alleen Spanjaarden kunnen dansen. Ze staken meer mensen aan en ineens dansen daar ook twee jonge meisjes, zo rond de 15. Wat een lol hadden ze.
De energie stroomt ineens door je lichaam, en ik kon mij niet meer herinneren dat ik bijna door mijn voeten zakte. Een moment van geluk, puur geluk. Je zou er bijna van huilen. Dat slaat natuurlijk nergens op, maar op zulk soort moment word ik helemaal overdonderd van geluk. Heerlijk!

Wat een vrouw!!! HEERLIJK



Tot slot een kleine collage van alle balkonnen/muren. Typerend voor Barcelona vond ik.


dinsdag 4 november 2008

Het verschil

De dames van oranje moesten tegen Spanje voetballen en met mijn voetbal team gingen we er heen.

Opmerking teamgenoot: "Zouden de vrouwen eigenlijk net als bij de mannen ook twee keer 45 minuten voetballen?" (laten we er maar van uit gaan dat ze dit na tien jaar voetballen eigenlijk best wel wist)






Antwoord: "Ja, alleen wordt er een extra plaspauze ingelast."

:)




Nee ik ging geen overval plegen. Het was K-O-U-D!!